Niestety większość Orlików boryka się z problemami. W wielu przypadkach jakość wykonania różnych elementów pozostawia sporo do życzenia. Kilka lat działalności programu pokazuje, że idea Orlików sprawdziła się i większość kompleksów jest czynnych od rana do późnego wieczora. Tak intensywne użytkowanie wskazuje również, jakie elementy mogą w najbliższym czasie wymagać renowacji lub napraw w wybudowanych kompleksach sportowych. Poniżej przedstawiamy najczęściej spotykane problemy związane z zastosowaniem piłkochwytów i siatek na bramki na boiskach z programu „Moje Boisko – Orlik 2012” i sposoby ich naprawy.
Problem 1
Najczęściej spotykanymi problemami są usterki ogrodzenia za bramkami piłkarskimi. W części Orlików zrezygnowano z zastosowania piłkochwytów piłkarskich, zakładając, że podobną funkcję może spełniać samo ogrodzenie boiska. Niestety, praktyka pokazała, że w sytuacji intensywnego użytkowania boisk i specyfiki gry na niewielkich boiskach, polegającej na dużej ilości silnych strzałów z niewielkiej odległości, takie rozwiązanie się nie sprawdza. Piłkochwyt metalowy powoduje odbicie, a nie wyłapanie piłki, a więc nie spełnia swojej podstawowej funkcji. Silne uderzenia piłki powodują wybijanie i wykrzywianie się prętów w siatkach metalowych, a także powstawanie nieodwracalnych wybrzuszeń na ogrodzeniach wykonanych z siatki powlekanej. W rezultacie jest osłabiana struktura ogrodzenia, a powyginana siatka za bramkami może stanowić poważne zagrożenie dla użytkowników i doprowadzić nawet do zamknięcia obiektu. Rozwiązaniem jest tutaj zastosowanie specjalnych systemów piłkochwytów piłkarskich ustawianych przed ogrodzeniem. Dzięki temu można zminimalizować ryzyko uszkodzenia elementów ogrodzenia i przedłużyć okres ich użytkowania, a także zapewnić sportowcom lepsze warunki do grania. Dodatkowym atutem boiska staje się wówczas jego estetyka, dotycząca zarówno płotu okalającego boisko, jak i samego piłkochwytu. Dość często zdarzało się również, że niedoświadczeni wykonawcy Orlików, w których zaprojektowano system piłkochwytów, nie mieli wystarczającej wiedzy na temat tego, jaki system wybrać i w jaki sposób go zamontować. Efektem było najczęściej zamówienie nieprawidłowych wymiarów siatki i zbyt słabe jej naciągnięcie, co skutkowało nieprawidłową pracą piłkochwytu. Osobnym tematem są zaskakujące sposoby, w jaki mocowano siatki.
Problem 2
Dość powszechnie spotyka się mocowanie siatek do słupów za pomocą plastikowych zapinek elektrycznych lub po prostu za pomocą przyciętego do odpowiedniej długości drutu. Żadne z tych rozwiązań nie zapewnia odpowiedniej wytrzymałości, a może być nie tylko groźne dla użytkowników, lecz także powodować uszkodzenia siatki. Zapobieganie podobnym problemom to przede wszystkim stosowanie rozwiązań systemowych, w których są przewidziane odpowiednie sposoby łączenia wszystkich elementów piłkochwytów ze sobą. Inwestor może prowadzić działania w tym kierunku, m.in. wprowadzając odpowiednie zapisy do treści przetargów na wykonanie napraw boisk z programu „Moje Boisko – Orlik 2012”. Jest to zdecydowanie bardziej skuteczne, a w perspektywie dalszego wieloletniego użytkowania znacznie tańsze niż częste naprawy uszkodzonych elementów.
Problem 3
Na wielu Orlikach można spotkać zbyt bliskie ustawienie piłkochwytów w stosunku do ogrodzenia b 20 oiska. W wielu przypadkach, zwłaszcza przy zastosowaniu piłkochwytów innych niż systemowe, siatka była pozaczepiana o elementy ogrodzenia. Dzieje się tak, ponieważ uderzona z dużą siłą piłka zabiera ze sobą zbyt słabo naciągniętą siatkę i zawiesza ją na ogrodzeniu. Powoduje to oczywiście nieprawidłową pracę piłkochwytu i prowadzi do uszkodzeń zarówno samej siatki, jak i ogrodzenia. Dla zapobiegania tego typu problemom proponuje się zachowanie odpowiedniej odległości pomiędzy ogrodzeniem i piłkochwytem – nie mniejszej niż 70 cm. Niezbędne jest również odpowiednie napięcie siatki piłkochwytu, co najłatwiej jest osiągnąć, stosując systemowe rozwiązania piłkochwytów.
Problem 4
W niektórych rejonach kraju były stosowane piłkochwyty w postaci siatek zawieszanych luźno z wysięgników zamocowanych do ogrodzenia. Siatki te były mocowane bezpośrednio do dolnych fragmentów słupów ogrodzeniowych, co poważnie ograniczało możliwości wyłapywania piłki. Dodatkowo, taki system podwieszenia siatki powodował, że siatka o dużej powierzchni pracowała na zasadzie żagla powiewającego na wietrze, a więc mogła w łatwy sposób zaczepić się o fragmenty ogrodzenia lub zerwać z wysięgników. Praktyka pokazuje, że stosowanie takich rozwiązań prowadziło do szybkiego niszczenia piłkochwytów i ogrodzenia. Dlatego też zaleca się stosowanie sprawdzonych rozwiązań systemowych.
Problem 5
Kolejnym dość często spotykanym sposobem tworzenia piłkochwytów było wykorzystywanie istniejącego ogrodzenia i mocowanie siatki na podwyższonych słupach. W ten sposób powstawał dwuczęściowy, metalowo-polipropylenowy piłkochwyt. Niestety, dolna część wykonana z metalu odkształcała się w naturalny dla tego typu piłkochwytów sposób, a dodatkowo w miejscach łączenia się z siatką polipropylenową następowało jej zrywanie. |