Remont podłogi sportowej na przykładzie hali sportowej ICSiR w Józefowie.

Ogłoszenie przetargu jest niezbędnym elementem wykonania remontu hali sportowej, jednak wiąże się także z licznymi pułapkami. W niniejszym tekście przedstawiono refleksje na temat opracowywania specyfikacji przetargowej dotyczącej remontu podłogi sportowej i bezrefleksyjnego podejścia niektórych inwestorów sektora publicznego dotyczących wystawianych przez siebie referencji.

Podłoga jako najważniejszy element hali sportowej
W 2002 r. zakończono ostatni etap budowy Integracyjnego Centrum Sportu i Rekreacji w Józefowie i otwarto halę sportową. Powierzchnia boisk wynosi 1014 metrów, hala wyposażona jest w niedużą, 150-osobową widownię, dwie szatnie z pełnym węzłem sanitarnym przystosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych, dwie szatnie okryć zewnętrznych, magazyn sportowy oraz dwa pomieszczenia administracyjne.

Wydaje się, że najbardziej istotnym elementem każdej hali jest jednak podłoga. W hali ICSiR w Józefowie wybór padł na systemową podłogę z paneli drewnianych. Ma ona charakter pływającej – na wylanej szlichcie umieszczony został ruszt, następnie zrobiono ślepą podłogę z płyty OSB, a na niej ułożono panele. Pióra paneli w trakcie montażu zostały przymocowane do podłoża gwoździami. Podłoga uniesiona jest 24 cm nad wylewką, co zapewnia amortyzację i odpowiedni komfort dla korzystających z niej osób. Podłoga nie przylega do ścian, dzięki czemu jest wentylowana na całym swoim obwodzie. Kiedy ludzie się po niej poruszają, działa jak membrana. Można jednak spotkać się z opinią, że podłogi o powierzchni powyżej 900 m powinny zostać wyposażone w mechaniczną wentylację. Pozostawiona dylatacja wzdłuż ścian pozwala podłodze pracować w okresach wilgotnych, kiedy to jej objętość się zwiększa i podłoga zbliża się do ściany.

Boiska dzielone są na 3 części przy pomocy kurtyn. Wyznaczone zostały centralnie boiska do piłki ręcznej, koszykówki, siatkówki, tenisa ziemnego oraz boczne boiska do koszykówki i siatkówki.

Wybór wykonawcy okazał się trafny i przez 10 lat funkcjonowania podłoga nie wymagała żadnych nakładów finansowych poza sprzątaniem. Nie były stosowane żadne systemy zabezpieczeń chemicznych. Do codziennego sprzątania używane były mopy z mikrofibry, a raz w tygodniu podłoga była myta przeznaczoną do tego maszyną myjąco-zbierającą. Na boisku odbywało się wiele imprez zarówno sportowych, jak i kulturalnych, m.in.: międzypaństwowe mecze piłki ręcznej z udziałem reprezentacji Rosji, Francji, Czarnogóry, Szwecji, olimpiada młodzieży w judo, wiele międzynarodowych zawodów w karate kyokushin, ale również pikniki dla dzieci, występy kabaretów, turnieje dla rolkarzy, korfballa, piłki nożnej. Jednym z bardziej ekstremalnych przeżyć była gala boksu, gdzie jeden ze sponsorów produkujący samochody terenowe zażyczył sobie, aby terenówka stanęła tuż przy ringu. Tak też się stało i podłoga nie uległa uszkodzeniu. Na co dzień zaś zajęcia sportowe w hali trwają od 8 do 16 w ramach zajęć wychowania fizycznego, a następnie do godziny 24 odbywają się zajęcia komercyjne.

W pierwszym roku użytkowania podłoga nieposiadająca mechanicznej wentylacji podrusztowej nieznacznie zaczęła się łódkować, pofałdowania nie były duże, ale widoczne. Okazało się, że błędem technologicznym było umieszczenie wzdłuż ścian, w przerwach pomiędzy podłogą a ścianą, gąbki. Po jej usunięciu wszystko wróciło do normy.

WIĘCEJ W MAGAZYNIE „BOISKA I STADIONY” NR 11

TEKST I FOTO: Piotr Gąszcz